Ο δρόμος

Κοιτάς προς τα εκεί, αλλά δεν βλέπεις τίποτα, απλά σκοτάδι.
Το σώμα σου προς τα εμπρός, το κεφάλι σου προς τα πίσω, τι παράξενο, τι συνηθισμένο όμως…
Έτσι μας έμαθαν, έτσι το κρατήσαμε και όταν χρειάζεται να κάνουμε κάτι διαφορετικό δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτή την συμπεριφορά…
Και όμως αν κάποια στιγμή στην ζωή σου πρέπει να κάνεις κάτι αλλοιώτικο τότε καταλαβαίνεις ότι οι πράξεις σου πρέπει να είναι αλλοιώτικες και να μην έχουν καμιά σχέση με όλα αυτά που έκανες μέχρι σήμερα.
Το ξέρεις αλλά δεν μπορείς, εδώ είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα προς τα εμπρός.
Τίποτα σαν παλιά, αλλαγή στα πάντα.

Kαι τότε τουλάχιστον βρίσκεις τον δρόμο, μακρύ, δύσκολο αλλά υπάρχει.