Ένα κενό

Ένα και απόλυτο κενό.
Σαν ένα ατελείωτο, απέραντο μαύρο δωμάτιο γεμάτο μόνο από την τέλεια σιωπή.
Τι θόρυβο να κάνουν άραγε οι σκέψεις;
Προσπαθείς να απαντήσεις σε τόσα γιατί. Μάταιο. Απαντήσεις δεν βρίσκεις.
Δεν έχεις τα μάτια σου δεμένα αλλά πάλι δεν βλέπεις τίποτα.
Όπου και να ακουμπίσεις παγωνιά.
Μούχλα είναι αυτό που μυρίζεις;
Το στόμα σου στεγνό και μισάνοιχτο από την απορία των γιατί.
Ναι αυτό είναι το κενό. Αλλά για στάσου μια στιγμή.
Τι είναι εκείνη η μικρή, ζεστή αδρά φωτεινή εστία που σε κρατάει ζωντανό μέσα σε αυτό το τέλος;
Τρέξε, άνοιξε τα χέρια σου, αγκάλιασε την, δεν πρέπει να σβήσει με τίποτα.
Πρέπει να φουντώσει.
Και να γεμίσει με φως όλη σου την ζωή!